[The
Scientist. Coldplay. 2002]
Atrapada en mis 29 años. En mi formación y en mi ausencia de formación (entendiendo por formación algo que te enseña a vivir de manera plena y relevante). En lo que me falta, en lo que necesito para llegar a apasionarme con mi día a día . Aquellos que me conocen saben lo que estoy pidiendo. Pero sé que sólo yo puedo concedérmelo.
¿Porqué nos cuesta tanto aceptar el cambio como paso inevitable y necesario de la evolución? Y no hablo de un cambio de lo material, sino de lo inmaterial... lo primero es ligero y banal, lo segundo es cemento .
Hoy no pretendo nada . Sólo quería que salieran las palabras, a ver si de esta manera dejaban de retumbar en mi cabeza y en mi corazón.
Nobody said it was easy...
Nobody said it was easy
ResponderEliminarNo one ever said it would be this hard
Oh, take me back to the start...
solo tú podías contestarme eso !!! :)
ResponderEliminarNingú ha dit que fos facil, ningú ens ensenya a viure i x molt que ens ho expliquin ens hem de trobar amb les nostres inquietuds vitals a difirents é époques de la nostre vida.
ResponderEliminarNo soc gaire fan de Napoleón però diu que:
"Els savis son qui cerquen la felicitat, el necis creuen que ja la han trovat."
La única cosa que sha de fer es no sentir-se desgraciat mentres la busques.
em quedo amb la última frase... gràcies Albert ;))
ResponderEliminar